لیوان ابتهاج

لیوان ابتهاج بر اساس پرتره هوشنگ ابتهاج از مهم ترین ساعران معاصر ایران طراحی شده و در مجموعه طرح های ادبیات دست پیچ قرار داره. در کنار این پرتره شعر معروفی از خود سایه رو قرار دادیم.

امیر هوشنگ ابتهاج روز یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد. پدرش «آقاخان ابتهاج» از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود.

در اصل، خانواده او از تفرش بوده‌اند که به دلیل مشاغل اداری و دیوانی درسال‌های بسیار دور به گیلان مهاجرت کردند.

پدربزرگ او یعنی «ابراهیم ابتهاج الملک» گرگانی و مادربزرگش رشتی بود.^[۲] پدربزرگش مسئول گمرک بود و در زمان تسلط جنگلی‌ها بر جنگل توسط یکی از آنها، یا به روایتی توسط یکی از کشاورزانش، کشته می‌شود.^[۳][۴][۵]

برادران ابتهاج یعنی غلامحسین ابتهاج، ابوالحسن ابتهاج و احمدعلی ابتهاج، عموهای امیرهوشنگ هستند.

هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد.

به‌هیچ‌روی در درس و مدرسه کوشا نبود. ابتدایی را تمام کرد؛ اما بعد از قبول‌نشدن در متوسطه، برای همیشه درس را کنار گذاشت. او علاقه و پشتکار زیادی به هنرهای دستی و البته ورزش نشان می‌داد. به علاوه در همان دوران نوجوانی یعنی ۱۳۱۸ با موسیقی و شعر آشنا شد.^[۳]

ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست‌مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خون‌ریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام (دیرست گالیا…) با اشاره به‌همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود.